Wanneer u dit stukje leest zijn we op de drempel van het oude en nieuwe kalenderjaar. De dagen van Kerstmis willen we vieren, de jaarwisseling van oud naar nieuw staat feestelijk op de agenda bij menigeen. We sluiten een jaar af en beginnen aan 2026. Een moment om terug te blikken en ook vooruit te zien. Wat heeft 2025 ons gebracht? Er waren grote gebeurtenissen zoals de definitieve sluiting van de parochiekerk van Onze Lieve Vrouw, Hulp der Christenen in Nieuwdorp. De kerk maakt plaats voor woningen en een buurtvoorziening. Beiden natuurlijk ten dienste van de gemeenschap, maar toch verdrietig dat we het kerkgebouw moeten missen. Het is spijtig dat we door economische omstandigheden als parochiegemeenschappen moeten krimpen. Omdat we andere zaken voorrang geven in ons leven, loopt het kerkbezoek terug. Het lijkt dat we aan ons geloof geen behoefte meer hebben. Is dat zo? Ik kan er geen eerlijk antwoord op geven. Natuurlijk waren er ook hoogtepunten in het parochieleven. Er waren de gebruikelijke vieringen en bijeenkomsten rond Doop, Vormsel en Eerste Heilige Communie. Voor ouders en kinderen, maar ook voor veel andere parochianen, waren het heel bijzondere gebeurtenissen. Een ander hoogtepunt was de kaarsenprocessie met het beeld van Maria in de Nood. Na de gebedsdienst in de Sint Martinuskerk van Oud-Stein, geleid door onze bisschop Mgr. Ron van den Hout, werd Maria teruggebracht naar haar eigen kapel. We mogen erg dankbaar zijn voor de velen die zich hebben ingezet – op welke manier dan ook – voor deze processie. We sluiten ook het Heilig Jaar 2025 af. Paus Franciscus z.g. heeft ons bij het begin van dit Heilig Jaar opgeroepen om ‘Pelgrims van Hoop’ te zijn. We zijn als gelovige mensen met elkaar op weg en het is nodig dat wij elkaar steunen en helpen op die weg door het leven. Laten we die lijn voortzetten in 2026 en de hoop blijven voelen en voeden. Voor een gelovige mens is het glas altijd halfvol en niet halfleeg. Laat ons zo optimistisch beginnen aan het nieuwe jaar 2026!

JP Janssen, priester ass.